ماساژ تبت
یک سبک بسیار قدیمی می باشد که تاریخچه آن به چهار هزار سال پیش باز می گردد.در علم پزشکی تبت چهار روش درمانی وجود دارد: رژیم غذایی، رفتار، دارو و درمان خارجی. ماساژ به عنوان یکی از مهم ترین روش های درمانی خارجی به دلیل اثرات رفاهی آن برای بیمار در نظر گرفته شده است.
که این خود شامل دو فاز اصلی است :
1. "کو" که استفاده از روغن و حرکت مفاصل و استفاده از گرما را شامل می شود و 2 . "نای" که ورز دادن ، مالش و کار بر روی ماهیچه ها و تاندون ها را شامل می شود. کو و نای هر دو برای هر دو برای رفاه عمومی بیماران مهم هستند و ایده آل برای به تعادل رساندن انرژی و حذف تنش، خستگی و عصبانیت می باشند.در مورد مشکلات خاص، درمانگر بر روی نقاط خاص کار می کنند، حدود 250 نقاط مختلف بدن است برای درمان انواع مختلفی از اختلالات وجود دارد.می توان با فشار یک چوب یا چرخش آن ناحیه به به رفع مشکلات کمک کرد.
